درقدیم مثلی معروف بود هر وقت میخواستند یکی را نفرین کنند میگفتند الهی نان بدود آب بدود وتوبدنبالش بدوی وقتی به وضعیت امروز نگاه میکنیم میبینیم این اتفاق افتاده ونفرین قدیمی ها دامنگیر این مردم شده منظور همه مردم این دوره است آنها که میخواهند گلیم خود را از آب بیرون بیاورند باید شبانه روز دنبال آب ونان بدوند دیگر وقتی برای همدیگر ندارند اوقات باهم بودن وبه گفتگوی دوستانه نشستن را از دست داده اند در کنار هم تنها چندساعت آخر شب آنهم با کوهی از مشکلات وخستگی های افراطی ودل نگرانی برای فردا

 ومثل دیگری که بکار میبردند وقتی میخواستند بچه ای را از سر خودشان وا کنند میگفتند برو به فلانی بگو قوطی بگیر وبشون را بده واین بچه با این حرف طرف مقابل را متوجه میکرد که باید مانعی برای برگشت او بتراشد اما ارتباط آن با امروز قوطی بگیر وبشون همین تلویزیون وماهواره است که پای آن لم میدهند واز حلوای قم وشوربای کاشان باز میشوند ارتباط باخانواده مهر ورزی وقت گذا ری برای همدیگرتوجه وتدبر از کا انداختن قوه فکر وتحت تاثیر الفاظ غلط انداز رسانه وبد آموزی های آن خود فراموشی به خصوص بی توجهی به اعضای خانواده ولذت بردن از کنار هم بودن دلبستن ومعتاد شدن به تماشای برنامه ها بالا رفتن انتظارات از همسر و...

                                                                   اثر صدیقه اژ ه ای

                                                                                                    مدیر وبلاگ تسنیم